25 września 1941 r. Wydział do Spraw Jeńców Wojennych OKW (Naczelne Dowództwo Wermachtu) nazistowskich Niemiec zarządził przekazanie do 100 000 radzieckich jeńców wojennych Reichsführerowi SS Heinrichowi Himmlerowi i naczelnikowi niemieckiej policji w rejonie Lublina.
Na podstawie danego rozporządzenia do KL Auschwitz w październiku 1941 r. zaczęto dostarczać nowe grupy radzieckich jeńców wojennych do budowy obozu dla radzieckich jeńców wojennych Birkenau. Większość z nich deportowano już w stanie wycieńczenia z podległych Wehrmachtowi obozów dla jeńców wojennych Lamsdorf i Neuhammer. W Auschwitz przeznaczono dla jeńców wojennych dziewięć bloków — 1, 2, 3, 12, 13, 14, 22, 23, 24.
Bloki były ogrodzone drutem kolczastym pod wysokim napięciem. Umieszczony nad wejściem napis głosił: „Russisches Kriegsgefangenen Arbeitslager”. Dany obóz istniał do marca 1942 roku.